Tickets

Johan Kampman: 'Hoe vrij kun je zijn?'

gepubliceerd op 11 oktober 2019

Kruip even mee in de grijze massa van onze collega Johan Kampman. Johan Grapt – Presenteert – Schrijft – (Be)denkt – Creatieft – Festivalt – Humort – Rijmt – Lacht – Werkt (voor Tante Rikie, Zwarte Cross, Mañana Mañana en Nozem Oil) – is elke week te horen bij Giel Beelen op Radio Veronica – en was te zien bij Padoem Patsss, de oneliner-show op BNN. Vele talenten die Johan, maar soms voelt hij zich tussen al die talenten toch een beetje eenzaam. Lees het hier.

Vrijheid doet me denken aan Hummelo. We schrijven Mañana Mañana 2016 en het was een prachtige zonnige dag. Daarbij was het een grote eer om in de organisatie te mogen zitten van dit prachtige festival én er op te mogen treden. Hoe vrij kun je zijn? Aan het werk en tegelijkertijd grapjes vertellen op één van de podia. Mijn collega, die er eerder had opgetreden, vertelde me al dat het een belevenis van vrijheid zou worden.

Ik greep mijn materiaal bijeen en bewoog me richting het Drijf-In Theater, dit jaar voor het eerst op het festival. De wandeltocht was niets dan vrijheid. Vrolijke mensen begroetten me, de klanken van een fijne band streelden mijn oren en de geur van een goed stuk vlees baande zich een weg naar mijn neus. Bij het podium begon de vrijheid pas echt. Ik mocht namelijk helemaal zelf mijn geluid regelen. Zo speelde ik mij een weg naar warm geluid uit de microfoon, liet ik een sfeerlamp feller branden en koos ik het juiste volume om de band tegenover mij nog enigszins partij te kunnen bieden. Ik was helemaal vrij!

Het Drijf-In Theater had zijn naam te danken aan het feit dat het een klein podium was langs het beekje in Hummelo. Mensen konden in hun bootje vrij naar het podium peddelen en zo genieten van onder andere mijn optreden. De bootjes moesten alleen ook nog op raadselachtige manier opgepompt worden en de peddels lagen vermoedelijk al op een kampvuur. Vrijheid is ook je eigen weg kiezen en gaan. Dit had succes, want 19 van vrijheid schreeuwende kinderen hadden een plaats gevonden in de bootjes en spetterden vrij in het rond. Ze vroegen zich in al hun vrijheid alleen af wie die eenzame vrije geest met microfoon aan de kant van het water was. Exact 7 volwassenen waren zo vrij om aan de overkant naar mijn vrijheid te komen kijken. We stonden elkaar op ongeveer 21 meter aan te kijken. Ik begon mijn eerste grappen de vrije wereld in te schreeuwen en hoopte maar dat het water het volume nog wat zou dragen.

De band tegenover startte precies op dat moment op volume 936 hun optreden met het nummer ‘Freedom’…