Zoeken.
Was het maar mogelijk om een virtuele deur te openen en dan in wereld van magie, goede muziek, positiviteit en feest te zijn. Op Mañana Mañana lijkt dit precies te kunnen, alles vergeten in de wereld en je laven aan dit. Het lijkt ook wel of iedereen die hier komt goeie zin heeft, aardig is en zin heeft in een feestje.
Tandje erbij!
Na een ontbijtje in de supermarkt, een gebakken eitje (aan twee kanten gebakken) en een koud blikje Grolsch konden we de vrijdag eens goed evalueren. Het was een top dag, maar vandaag moet er een tandje bij, zo was de conclusie. Wat het is al weer de op een na laatste dag!
Uit de Achterhoekse klei getrokken swamprock
Op het festivalterrein was het meteen al een drukte van belang. Bij het verfloket mogen alle kinderen helemaal los gaan om een totempaal te beschilderen. De super leuke meiden uit Drenthe maakten er echt een feestje van. Dat goede bands niet uit Amerika of Australië hoeven te komen bewijzen Miller & The Tone Machine. De uit de Achterhoekse klei getrokken swamprock van deze Silvoldse mannen was echt super goed. Even een versgemalen espresso en even in het gras liggen bij Joost Dijkema & Friday The 13th Band. Fingerpicking lijkt zo makkelijk, maar probeer het maar eens. Hoe dat echt goed te doen mag alleen Joost weten, prachtig!
No spang papi, het is Mañana Mañana
Toen diende de eerste calamiteit van het weekend zich aan. Omdat het warm was in het productiekantoor, werd er een grote ventilator aangerukt. Toen die aanging blies ‘ie meteen de leverbon van de drankleverancier de tent uit, waardoor niemand meer wist hoeveel drank er nog was. No spang papi, het is Mañana Mañana.
De Surihelden
Shit, nog helemaal geen reggae gehoord, naar de Totempalentent dus. Daar waren de Surihelden van Heights Meditation backstage een praatje aan het maken met een Achterhoekse beveiliger. ‘Fawaka brother?’ ‘Mager, moar gezond!’ Ze dronken de Groene Buizerd als katten de melk. Allemaal hadden ze een grote fles in de hand als wij een pijpje! Dat moest dus wel een mooi optreden worden. En dat werd het. Ze groovden de gehele tent helemaal plat, Yahman!
Zalige muziek voor zalig publiek
Op het festivalterrein liepen onze Vlaamse vrienden van Die Verdammte Spielerei in een soort van ganzenfanfare de show te stelen, voilà! The Irrational Library wist onze Tipi om te toveren tot ween zweterige CBGB’s. Punkrock rock ’n roll met de fantastische teksten van frontman Joshua Baumgarten! Wolker was een hoogtepunt op de Veranda. We kregen een compliment van dit Belgische duo: “Zalig publiek!” Bedankt natuurlijk, maar het was dan ook zalige muziek. Bombastisch, intens en super origineel.
De iconische pornosnor
Toen werd het tijd voor rockgitaren: R.A.T.. Ze ranselden hun instrumenten zó af, dat ze roodgloeiend het kistje weer in gingen; zo mooi! Daarna even wakker dromen bij Donna Blue. Ah, dat was ook zo genieten! En meteen door naar ons nieuwe coole podium Kakofonia, daar was een gave band aan de gang met een gast die helemaal los ging op een didgeridoo. Acoustics, wat een goeie band en de tent ging helemaal los. En wie scheen daar ten tonele? We herkenden de drummer van Money & the Man, we herkenden hem meteen aan zijn pornosnor. Die had op de eerste dag een literfles Nozem Oil opgedronken en besloten het hele weekend te blijven, dat is precies de Mañana Mañana vibe! Kasteelheer Croll zit in de eerste kamer met de BBB, maar wij hebben de BBR: The Black Bottle Riot. Ze rockten zoals een gitaarband moet rocken. De slidegitaar sneed in de ziel als een eiersnijder door een zachtgekookt ei, recht er doorheen. En dan te bedenken dat taalvirtuoos Thijs Boontjes de beste ‘Kom ’s ff hier’ versie ooit deed!
Wat is dat toch? Een caleidoscoop van mooie vrouwen (m/v/x), stoere mannen (m/v/x) en kinderen t/m 80 jaar. Dat is het. Dames en heren, allemaal bedankt voor jullie komst op deze prachtige zaterdag en tot morgen. Dan gaan we weer ver van de grijze massa, want morgen is het weer Mañana Mañana! Tot dan.
