Zoeken.
“In Laren leerde m’n moeder baren en zal ik garen tot ze me opbaren, tussentijds zal ik leven en de groene aarde doen beven, al was het maar voor even. Mañana Mañana baby”, zei een inboorling terwijl hij het schuim uit z’n snor slobberde. Geen schuim van opwinding maar schuim van heerlijk helder Grolsch bier. Het Gelderse Laren is niet te vergelijken met het gegoede Noord-Hollandse Laren, maar toch; rijk zijn kan op verschillende manieren. Albert Mol, onder de oudere liefhebbers bekend, wist dat al.
De opmerking van de Loarnse inboorling vingen we op in café de Wippert, een goeie ouwe toko waar vroeger volop live muziek te genieten viel. Vooral lokale rockers batsten daar de planken uit het podium en menig paartje besnuffelde elkaar daar in het pikkende souffleurshokje. De uitspanning ligt mooi in het land, een eind buiten het dorp, het dorp dat forensen en gelukszoekers trekt als aasvliegen op de dood.
Een rare vergelijking want Laren Gelderland is allesbehalve dood, naast de rust die een groene oase met zich meebrengt is er volop leven, een bourgondisch leven. De Loarnse kermis is een fenomeen op zich, wijd en zijd bekend als een orgastisch bacchanaal. Zelfs op de dag erna, de maandag, is het volop feest en loopt het volk erbij alsof er geen morgen bestaat. Naast al het volkse vertier is Laren vooral geliefd en bekend door de landgoederen, kastelen en landhuizen die rond het dorp liggen, zoals Ampsen, Oolde en Verwolde. Op het landgoed rond huis Verwolde staat de dikste zomereik van Nederland, ‘de Dikke Boom’, een monumentale dino waar Willem van Oranje nog tegenaan heeft gepist. Laren bestaat dan ook sinds het jaar 1294.
Het Nederlandse landschap is door de ruilverkaveling ernstig verwoest. Vooral na WO2 zijn bosschages, houtwallen, gewelfde akkers, heggen, greppels, meanderende paden en natuurlijke oneffenheden gesneuveld om het land zo productief en praktisch mogelijk te maken. Gelukkig is landschap te herstellen en goddank zijn er nog plekken die ontsnapt zijn aan deze jammerlijke fase, zoals ons aller Laren. Gebieden waar het coulissenlandschap nog redelijk in tact is vind je in de Achterhoek nog volop. Kijk maar eens goed en voel de omgeving, fiets, cross of struin er rond en voel de sfeer van het landschap. Een vibe waarin mensen zich als homo sapiens behaaglijk en thuis voelen, onze natuurlijke habitat. Het groen brult er uit de grond en, met een beetje geluk, het gerstenat in de mond…
Waar anders dan daar past een festival als Mañana Mañana, een festival waarvoor superlatieven tekort schieten op een plek die nauwelijks aankleding behoeft. Daar sta je als mens niet boven de natuur maar in de natuur, en dat is nu net waar het op aan moet. Jonge mensen snappen dat meer en meer en samen kunnen we het verschil maken. Dat is een houding die ons als mens staat en het is een gevoel dat we moeten omarmen, we zijn ons daar als organisatie sterk bewust van. We zijn ‘onderdeel van’ en moeten niet alles naar onze hand zetten.
Wat we wel naar onze hand kunnen zetten is ons gemoed, en een groene omgeving doet dat gemoed goed! Leef licht en heb een bult skik! Oftewel; een jolly good time. Ontsnap aan de hectiek en de waan van de dag, laat je niet gek maken en leef het goede leven. Kom, en
ontdek je plekje in het wonderschone Laren want ook dit jaar vindt ons festival plaats op een van de beste plekken van het land.
Waar dat is? Op het lommerijke landgoed Oolde natuurlijk, in de tuin van het kasteel. Het is niet zo moeilijk.
Fuck de grijze massa, tot daar!
